-
1 zaczep|ić
pf — zaczep|iać impf Ⅰ vt 1. (umocować) to fasten; (hakiem) to hook; (przypiąć) to clip- zaczepić sznurek o gwóźdź to hook a string over a nail- zaczepić linę na gałęzi to pass a rope over a tree branch2. (zagadnąć) to accost [osobę]- zaczepić kogoś na ulicy to accost sb in the street- zaczepił mnie jakiś nieznajomy I was accosted by a stranger- przez nikogo nie zaczepiani dotarliśmy na miejsce we arrived without being stopped by anybody3. (prowokować) to provoke- lepiej go nie zaczepiaj you’d better not provoke himⅡ vi 1. (zawadzić) to catch- zaczepić nogą o coś to catch one’s foot on sth- zaczepić rękawem o gwóźdź to catch one’s sleeve on a nail- samolot zaczepił skrzydłem o komin the plane hit a chimney with its wing2. (wstąpić) to stop over- zaczepić o Warszawę to stop over in Warsaw- po drodze zaczepiliśmy o bar on our way we dropped in at a barⅢ zaczepić się — zaczepiać się 1. (złapać się) to catch hold (o coś of sth)- zaczepić się rękami o gałąź to catch hold of a branch2. (zahaczyć się) [szalik, latawiec, klamra] to get caught (o coś in sth) 3. pot. (zamieszkać) to stay- zaczepić się u przyjaciół to stay at one’s friends’ house- zaczepić się w jakiejś firmie to get a job in some company- zaczepić się na rynku to gain a foothold in the marketThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaczep|ić
См. также в других словарях:
zaczepić — dk VIa, zaczepićpię, zaczepićpisz, zaczepićczep, zaczepićpił, zaczepićpiony zaczepiać ndk I, zaczepićam, zaczepićasz, zaczepićają, zaczepićaj, zaczepićał, zaczepićany 1. «umocować coś na czymś, przymocować do czegoś zahaczając, przypinając zwykle … Słownik języka polskiego
